gdy czas wygładza kanty

Piękny wiersz.
pozdrawiam

Od stopy w rumianku do rumianku w kubku, liście
obeschną, a zieleń wróci. Byle do wiosny.

wszystkim serdecznie dziękuję za komentarze. Pozdrawia
jesiennie.
Sławomir- jestem wrześniowa, bo ur. się we wrześniu,
wiele lat temu :)

Danusiu, dziękuję za dobrą sugestie nie ukrywam
skorzystałam z niej:)
Pozdrawiam Ola:)

Twój miesiąc już minął wrześniowa, ale pomimo to
możesz tu wpaść. :)
Zapraszam.

Susz ich jak najwięcej ponieważ zamykasz je w słowach
pięknie... pozdrawiam.

Czas dodaje zmarszczek, ale wygładza kanty. :)
Ciekawy, jesienny wiersz.
Ciekawa metafora z zamykaniem liści w słowa.
Zapewne lubisz jesień sądząc po nicku.
Pozdrawiam serdecznie

Sympatyczny wiersz, pozdrawiam :)

Piękny, ciepły wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.

bardzo ładnie zamykasz w słowa :-)

Nutkę melancholii wyczuwam w wierszu i tęsknotę za tym
co minęło. Pozdrawiam

Danusiu, potrafisz rozmarzyć swoim refleksyjnym
wierszem, z którego ciepło przebija, mhmmmm o tak
każdy ma swojego szrotówka...

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)

To dobry romantyczny tekst
w jesiennym wierszu,
z refleksją w jedenastym wersie.

Miłego wieczoru.

Ładnie nostalgicznie, fajne porównanie przeszłości z
teraźniejszością.
Co do płaszcza, to może to być płaszcz wspomnień, a
nie dosłowny, albo płaszcz lat, związany z jesienią
życia, bo przecież wiersz mówi o przemijaniu, wiersz
przemawia prawdą przekazu.
Dobrego wieczoru życzę Autorce:)

bardzo ładnie o przemijaniu...marnieją nam stare
kasztany aż żal patrzeć.
pozdrawiam:-)