Gdy lat przybędzie

Już tylko kilka chwil pozostało do namysłu,
Co robić, dokąd pójść, kogo kochać?!
Za dużo w życiu błędów,
Za dużo myśli, wahania, moralności.

Jednym tchem powinno się brać życie,
Sny, marzenia, plany i cele,
Do realizacji wprowadzać wpław,
By ich nie żałować, kiedy przybędzie lat.

Nie można żałować wszystkiego, co spełnione,
Czasem warto zażyć spełnienia,
Aby ta radość i uśmiech gościły,
Aby nie żałować braku samotności, gdy lat przybędzie.

Los daje i zabiera, kurczowo trzymając miarę.
Jeżeli się waży tak miłość jak i samotność,
To cennym staje się szare i złote,
Pięknym będzie wszystko, gdy lat przybędzie.

Za uśmiechy i łzy nie trzeba płacić,
Więc kiedy warta tego chwila- śmiej się!
Kiedy zaś czas przyjdzie na płacz- uroń kilka łez!
Ten na górze doceni uśmiechy i łzy, gdy lat przybędzie.

Bo gdy już tylko szarość pozostanie,
Poplątane słowa i wyłamane kości,
Kiedy oczy ściemnieją, a uszy zagłuszą się,
Pozostanie świadomość, że śmiech był i łzy były.

Wiek goni wiek, epoka chce najść na epokę,
A wtedy tylko szarość, ślepota i nic.
Zapamięta się wtedy tylko tę miłość i rozstanie,
Zapamięta się tę samotność i złączenie, gdy lat przybędzie.

starzejemy się i warto wierzyć we wspomnienia, bo to one będą najbardziej nas cieszyć i zmuszać do łez.

autor

Cristof7

Napisany: 2005-08-04 Dodano: 2006-06-26 13:17:32

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie