Gdy muszę wyjechać
kiedy wiem że muszę wyjechać
szukam sposobu by siebie zatrzymać
upycham klucz pod poduszkę
i szukam go potem zmartwiona
torebkę chowam w bieliźniarce
wszak bez dowodu i portfela nie ruszę
skołowana jak niewidomy
jak pies urwany ze smyczy
kiedy wiem że muszę wyjechać
piszę list do ciebie
miotam się jak ryba której zabrakło kropli
wody
toczę walkę z klamką jakbym była w obcym
domu
drzwi milczeniem mnie obejmują na
pożegnanie
a ja wyjeżdżam nie mówiąc nikomu
autor
bodzia
Dodano: 2018-06-14 13:02:37
Ten wiersz przeczytano 1282 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
dom to najpiękniejsze miejsce na ziemi które nie chce
się opuszczać, ładna metafora, pozdrawiam
Doskonale rozumiem niechęć bohaterki wiersza.
Samotnie też nie lubię wyjeżdżać, chyba, że
muszę do szpitala. Zawsze najlepiej
czuję się we własnym gnieździe ze swoją gołębicą.
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia :)
dom to dom...
+ Pozdrawiam
Rosjanie mają w zwyczaju przysiąść przed podróżą.
Pozdrawiam.
dziękuje bardzo za odwiedziny ... oby każdy z nas
wrócił szczęsśliwie do swojego gniazda... pozdrawiam
Każdy z Nas ma swój kącik ulubiony...
Miłego popołudnia:)
Ja też już w poniedziałek muszę wyjechać, nie wiem,
czy wrócę
Pozdrawiam :-)
dziękuje bardzo za miłe przyjęcie mojego wiersza....
wszystkich bardzo serdecznie pozdrawiam tych co mnie
pamiętają szczególnie i nowi którzy czytają dziękuje
cho c straciłam parę stalówek
No cóż, nie każdy,
lubi wyjazdy!
Pozdrawiam!
Wybierając się w podróż pełna niepewności, lękiem
przepełnioną duszę jakoś uspokoić muszę więc choćby
przez najbłahsze pozory do zostania jestem skory... :)
Bogusiu to chyba jakaś przypadłość cywilizacyjna,
nie lubić wyjechać, to jedno, ale odchorowywać
gorączką czy niestrawnością to ponad miarę.
Miłego spokojnego wyjazdu bez stresu.
trudno wyjechać z domu gdzie czuje się ciepło i
bezpiecznie a za drzwiami - niewiadoma :-)
pozdrawiam
trudno się rozstać z własnym domem. Przyznam, że też
jestem domatorką.
dziękuje wszystkim za miłe komentarze serdecznie
pozdrawiam życzę miłego popołudnia
Ciekawie. Jak wynika z wiersza, domatorką się bywa
także w podświadomości. Miłego dnia:)