GDY Z OCZU PADA DESZCZ
Ten wiersz dedykuje mojej kochanej kuzynce Marzenie i Cioci która zawsze była i będzie moją Ciocią na zawsze.
Gdy smutek zagląda w oczy
popatrz na niebo jest błękitne
popatrz na róże są czerwone
świat jest tak piękny
Miłość okalecza,rani
pozostawia czarną rysę w sercu
ból jest bólem
i na zawsze pozostanie
Pogodzić się z porażką
jak gladiator przezwyciężyć ból
okryć się zbroją prawdy
płakać pod maską zapomnienia
żyć
ocierać łzy
Przeżyć piekło w raju Adama
Już nie pora na łzy
z oczu pada deszcz prawdy
z serca lawina smutku
odszedł
Pozostawił garstkę wspomnień
Mam zakaz komentowania
Komentarze (6)
Gdy smutek zagląda w oczy, nie widać błekitu nieba,
ani kolorów róż... Bardzo ładny wiersz.
Pięknie opisany smutek w wierszu," przeżyć piekło w
raju Adama", tak to wyglada gdy odchodzą najbliżsi:)
Dostałam wczoraj róże w kolorze żółtym, a dostanę
jeszcze w białym i różowym, co autorka na to? Czym
innym ma być ból jak nie bólem? Co to za katastrofa?
Polecam dobrego psychiatrę a drogi twe córko być może
się wyprostują.
Smutny prawdziwy poemat zycia,piekna dedykacja
wierszem
Trzeba uważać na metafory dopełniaczowe: zbroja
prawdy, maska zapomnienia, deszcz prawdy, lawina
smutku; mniej górnolotności.
Piękny wiersz,piękne słowa.Czas przetrzeć łzy,żyć
trzeba dalej...Tyle piękna przed nami,nie zamykaj
oczu...