Gdy przestałem oddychać

Padał wtedy deszcz,
Deszcz łez wypełnił Jej świat.
Ten zimny wiatr,
Ten Wiatr, co zabrał nadzieje.

Był taki mały w swojej wielkości.
Taki smutny w swojej radości.

To był dziwny dzień,
Dzień, co dusze wypełnia lękiem.
To była zła noc,
Ta noc mrokiem zalała Jej serce.

Był taki głuchy na krzyk miłości.
Taki nieufny słowom pewności.

Zabrali to zimne ciało,
Ciało, które sekundę temu...
Mówili o myśleniu,o prędkości,
Prędkości, która nie dała szans.

Czy dokładnie wiedział, co robi,
Czy popełnił kolejny błąd... ?

Bez komentarza... .

autor

Idar

Dodano: 2005-03-13 02:09:50

Ten wiersz przeczytano 375 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie