Gdy żal ukąsi
Dawniej białe było płótno,
teraz bywa bielsze,
mnie za tamtym białym smutno,
żal za tym co pierwsze.
Pierwsze, mama, nie pamiętam,
lecz wiem że tak było,
słowo to jak mantra święta,
uczy czym jest miłość.
Pierwsza szkoła, tajemnice,
pierwszy w parze taniec
i to uświęcone życiem,
pierwsze zakochanie.
Koniec wspomnień, wstaje ranek,
los się toczy kołem,
płyną dni jak powielane,
więc i ja przysnąłem.
Trudno przeżyć jest w pokorze,
czas tęsknotę płodzi.
Czy z tym światem coraz gorzej,
czy mi żal odchodzić?
Komentarze (21)
Piękny, jak każdy wiersz Karata
wzruszasz i zatrzymujesz
...bo pierwszy raz pamięta sie najdłuzej:) piekny
wzruszający wiersz...pozdrawiam.
a z tym światem nie jest aż tak źle! :):)
Wzruszył.
Tak krótko i po zawodach - szkoda.
Żal odchodzić,choć i trudno zostać,trzeba po prostu
życiu znowu sprostać..
A wiersz piękny:)
Z tym światem jest rzeczywiście coraz gorzej, lecz
mimo to żal będzie odchodzić+++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
refleksyjnie bardzo, a odchodzić nie ma co, tylko żyć
pełną piersią tym pierwszym dniem ze wszystkich jakie
nam zostały :-)
Wszystkim Paniom dziękuję i już poprawiam!
Jeszcze ... tytuł wciągający, oryginalny.
z tym mi, mnie są zawsze dylematy, warto zajrzeć
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=5375
dość przystępnie wytłumaczone, którą forma powinna być
użyta, zależy od miejsca w zdaniu.
/ czy żal mi odchodzić?/
Wiersz pełen prawdy i mądrości życiowej,dopracowany,
jak zawsze.
Warto zajrzeć:)
dopóki jestesmy tu to zawsze może być coś pierwszy
raz;-))))
pozdrawiam:)
Wiersz trąca we mnie struny głęboko ukryte. Może
jednak zdarzy się jeszcze coś równie pierwszego? Warto
mieć nadzieję. Pozdrawiam
...a najlepiej /żal mi/, Twoja decyzja :) pozdrawiam
Wszystko co przeżywamy pierwszy raz najmocniej odciska
się w pamięci. Bardzo ładny, refleksyjny wiersz.
Podobnie jak Zosiak i bomi, jestem za "mi". Miłego
dnia.