Wieczność z chwil się składa
Ty z ręką na sercu, ja z sercem na ręce,
nie przyrzekaj proszę, omylny jest
człowiek,
prócz tego że jesteś nie pragnę nic
więcej,
uczucia nie sposób ograniczać słowem.
Nie pytam kim byłaś, wczoraj się
skończyło,
ważne czym na teraz karmimy się wzajem,
staram się jak umiem przekazać ci
miłość,
darmo ją dostaję, więc darmo oddaję.
Nie pytaj co jutro, czas karty odsłania,
patrz by biorąc, dawać, na nic się nie
siląc,
kochaj jak potrafisz, żyć nam nikt nie
wzbrania
nadzieją na wieczność, radując się chwilą.
autor
karat
Dodano: 2012-11-27 06:59:45
Ten wiersz przeczytano 1133 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
tak jak nasze całe życie
b.dobry wiersz
Jestem skłonna się z tym zgodzić w 100%. Pozdrawiam
Autora_:)
"uczucia nie sposób ograniczać słowem" pięknie :-)
niech żyją długo i szczęśliwie :-)
Dla mnie perfekcyjny wiersz. Gratuluję
Piękny, cieszmy się chwilą. Cieplutko pozdrawiam
Pięknie.Nic dodać nic ująć:)
Dobry życiowy przekaz. Tak właśnie wygląda nasze
życie. Pozdrawiam:)
piękny - przekaz chwila nasze życie i wieczność
pozdrawiam.
witaj,życie to jednak chwila,ukłony
Jak zawsze pozostaje jedynie zgodzić się z Tobą.
"W życiu piękne są tylko chwile". Miłego dnia.
Pięknie i z głeboka madrością zyciową :)
Kochać i być kochanym. I cóż weięcej trzeba?
Pozdrawiam serdecznie.Piękn. y tekst jak zwykle
Za "ż" w przyrzekaj, przepraszam!
Dziękuję Bomi. Masz rację, ale lepszego pomysłu na
przekaz nie miałem.
karacie miły, /przyrzekaj/ sprawdź :)
nadmiar jednosylabowców, szczególnie w ostatniej
zwrotce, trochę utrudnia czytanie... pozdrawiam