Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś?
Dlaczego Ciebie tu nie ma?
W moich myślach ogromne pragnienie,
przypłyń do mnie w marzeniach okrętem,
rozkołysz morskie fale mych uczuć
jedyna,
niech morze wyrzuci Ciebie na brzeg do
mnie.
Proszę? Zacumuj w mej przystani
życiowej,
już na zawsze najdroższa?...
Czuję się tak, jak rozbitek z tonącego
statku,
rzucaj mi jedyna, ukochana koło
ratunkowe,
niech nie pójdę na dno, bo już byłby
koniec
mego istnienia, wszystkiego byłby –
koniec!
Wiem, że nie dopuścisz do mej zguby
jedyna,
wiem, że Ty jesteś, Tą jedyną - ukochaną
Ewą.
Jakie to piękne uczucie być razem ze
sobą,
jakie wspaniałe móc trzymać się za ręce,
dzielić ze sobą wszystko to co
najpiękniejsze,
radości, smutki i troski dnia
codziennego...
Komentarze (10)
piękny wiersz!!
Wow ... niesamowity wiersz
zachwycająca beztroska w miłym wierszu.
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam na plus.
ogromem pragnienia bliskości ukochanej osoby jest twój
wiersz...
ogromne pragnienie miłości przepływa przez wiersz,
pozdrawiam :)
bardzo dobry wiersz,zaczytałam się :) pozdrawiam
Będzie zauważ ,,, pozdrawiam ciepło
tęsknić żyć żegnać i witać niezmiennie to pieśń do
miłości która nad wszystko upragniona Wiersz wołanie
Bardzo wymowny porusza serce + Pozdrowienia:)
dzielić się wszystkim,bawić się śmiać i płakac
razem-to w miłości jest najpiękniejsze -pozdrawiam