Gdzie jesteś?

Przebyte piaski góry oceany
Myśli rozciągnięte jak nić
Okryte płaszczem nadziei -
- Życie

Gdzie jesteś?
Pomóż mi!

Chodząca po gromie istnienia
Z kulą więzienną u nogi
Rozszarpywana przez świat -
- Dusza

Gdzie jesteś?
Pomóż mi!

Nic już nie znacząca
Obracająca się w popiół
Rozdmuchiwany przez wiatr -
- Miłość

Gdzie jesteś?
Pomóż mi!

Wzrokiem szaleńców otoczona
Przykuta do milczącej ściany
Przeszyta wielkim upokorzeniem -
- Wiara

Gdzie jesteś?
Pomóż mi!

Tracąca swój sens
Matka otępiałych -
- Żyją jeszcze tacy? -
- Nadzieja

Gdzie jesteś?
Pomóż mi!
Po - móż - mi!

***
Gdzie jesteś Stwórco?
Co niby twoją siłą
Miłość Wiara Nadzieja są!

Gdzie jesteś Stwórco?
Czy tak się postarzałeś
Że zapomniałeś o swoim stworzeniu
Które łaskawie zlepiłeś z prochu?

Gdzie jesteś Stwórco?
Usłysz sam swój niemy głos
Który brzmi teraz,
Jak zardzewiały cymbał!

Gdzie jesteś stwórco
Czy chowasz się w swoim królestwie
Między zniekształconymi chmurami
Jak promień zachodzącego słońca?

Gdzie - je- steś - Stwór - co?
Okaż swoje miłosierdzie
Gdyż chyba zwątpiłem!

Pomóż mi!
Po - móż - mi,
Gdyż - chy - ba - zwąt - pi - łem!

autor

Nil Admirari

Dodano: 2004-11-19 22:01:42

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie