Gdzie jesteś, bohaterze?

Smutno płyną strużki łez
z szaroburego sklepienia.
Monotonnie uderzają w szklane oczy
w rytm smętnego milczenia.

Pusty pokój wielkością przytłacza.
Tylko stuknij w kryształ lekko,
a rozbrzmieje dookoła
niespełnionych marzeń echo.

Każda chwila dłuższa niż rzeka.
Wtem słychać kroki na schodach...
Jednak nikt nie czeka
- to tylko wiatr złośliwie chłosta.

Gdzie jesteś, bohaterze?
Czyś na wieki się położył?
Najdroższy... wybaw! przyjdź!
Sama mogę tylko kwiaty złożyć.

autor

b.baczyńska

Napisany: 2006-08-13 Dodano: 2006-08-13 17:33:42

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie