Gdzie ona jest, mamo?

Świt. Sączą się przez szyby
promienie wschodzącego słońca.
Ciepłe dłonie po omacku
poszukują twarzy śpiącej.

Zegar odśpiewuje poranny hymn.
W końcu zrezygnowany milknie.
Dlaczego ona się nie budzi?
Przecież nie będzie widniej!

Trzask drzwi mąci spokój.
Już usta do wykładu się układają.
A tu przed oczami - pusty pokój.
Gdzie ona jest, mamo?

Jeden dzień, drugi, trzeci...
wrzaskliwe nerwy ustępują łzom.
Co będzie, jak się dowiedzą sąsiedzi?!
Gdzie ona jest, mamo?

Nie przyjdzie już, mamusiu!
- głosik rozlega się w głowie -
Dlaczego nie chcieliście podzielić
swej miłości na troje?

autor

b.baczyńska

Napisany: 2006-08-19 Dodano: 2006-08-19 19:34:18

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie