Gdzie kończy się Człowiek…

„Słusznym jest, aby nieszczęśliwy cierpiał. Jego ból i upokorzenia wynikają z praw natury, a dla realizacji celów natury potrzebne jest zarówno istnienie cierpiącego, jak też i tych, któr

Są takie granice,
po przekroczeniu których
nie ma już odwrotu

Zniesione zostaje prawo łaski
dla cieni w celach śmierci
wypatrujących swej jagnięciny
zasiadając z Chrystusem na ustach
do Ostatniej Wieczerzy

Są takie rzeczy,
jak ten subtelny,
ciepły blask
nieśmiało skryty
gdzieś w tęczówkach,
których nie wolno nigdy skraść

Są takie nuty w sercu,
których nigdy nie gra się publicznie
brukając ich intymność

I są też takie myśli,
co ich nigdy nie wolno gwałcić
brutalnie wyrywając z głów

A jeśli już stanie się to wszystko – najgorsze
Co nigdy nie miało prawa się stać
w imię resztek Człowieczeństwa
w nas

A to co nietykalne zostanie
dotknięte

To wtedy staje się noc
czarniejsza niż antracyt – noc zmysłów – apoteoza Chaosu, wzbierająca falą
pierwotnej siły zniszczenia

I tylko skowyt skatowanej nadziei
przecina przenikliwie w pół
tę najstraszniejszą
ze wszystkich noc


I wtedy wiedz,
nie ma już miejsca na litość

I puszczają wszelkie hamulce
w Człowieku

I miłość pogrzebana głęboko
nie zwiastuje już więcej
przebaczenia

A on
w tej obskurnej kuchni
tępo mieszał herbatę
wyzuty z jakichkolwiek zasad,
niedogolony,
spuchnięty od morza wódki
wczoraj tu spożytej
nabożnie jak przenajświętsza hostia na pierwszej
komunii bez końca

I tylko stukanie łyżeczki
o wyszczerbiony brzeg kubka
odgradzało nas
przykutych
do brudnej ceraty na stole

Od siebie nawzajem

I ja
pierwszy raz w życiu
modliłam się wtedy
żarliwie.
Modliłam się słowami:
„A ty nie gaś tej mdłej
ostatniej skry – póki jeszcze cokolwiek się tu tli…”

A on splunął
z bezzębnych dziąseł
brunatną od tytoniu śliną
wdeptując mnie zupełnie obojętnie
w brudną podłogę
po raz ostatni już bez wątpliwości…

Z brudu na sczerniałym
cierpieniem gumolicie

Ja odrodzę się nienasyconym wilkiem
co pożre ich młode
nim obrodzą
w puch zwyrodniałości,

nim skończy się Człowiek

By Anna Lilith Gajda © All Rights Reserved
04 czerwca 2011
Pomiędzy Wersami

autor

Lilithu

Napisany: 2011-06-04 Dodano: 2014-08-10 14:14:10

Ten wiersz przeczytano 875 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie