geodezja_duszy

tak zwyczajnie dziś przemierzam korytarze duszy
glosy rozbawiane tańczą w zakamarkach czasu ,
życie pędzi w górę szczytów
unosi woal strudzony
to w dół piekieł - szydząc twarzy mądrości

ciszy czas mknie ,
płynie rzeką beztroskiego snu ,
na krawędzi stanu realizm stawia szlabany !
pogodzić dwa odległe światy to cud..

owinąć oczy obrazem doskonałości ,
szablonem ideału
wymykające się co sekundę

szaleńczy wyścig , maraton zmęczonych żył ,
budzi niechęć zadaje ból

nadchodzi noc powieki zasypiają
w kloszu poświaty..
konstelacja mózgu tuli niechciane cytaty dnia.

cichy szept snu- potargany marzeniami ..
nie jednej duszy..

tkwi w próżni niedostrzegany..ułomonością swiata ..

autor

Synezjusz

Napisany: 2007-12-13 Dodano: 2007-12-13 20:15:08

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie