Glupia siła człowieka

Konie...

był... kochany, przychodząc na świat
miał... matkę. szczęście z nią dzielił biegając po łące...
zabrano Mu... matkę szczęście...
pojechał... na skjazanie przez istotę ludzką
ze łzami w oczach, zapierał się.
czuł co Go czeka, bał się śmierci,
nie chciał w ten spoób umierać...
człowiek odebrał Mu szczęśliwe dzieciństwo, matkę, życie, radość...
wepchnął do tira siła mimo oporu
tłukł, bił, przypalał wyklinał
(a Koń przecież też słyszy.,..)
by płacić mniejsze cło.
pieniądze ponad życie przełożył...
odebrał swymi rękoma zycie
krew wylał z uśmiechem na twarzy szyderczym, pełnym triumfu-
dopiął swego...
a Koń już chęć życia stracił; radoć, matkę.
PRZEZ CZŁOWIEKA GŁUPIĄ SIŁĘ...

autor

dzieffczynka:)

Napisany: 2004-10-17 Dodano: 2004-10-31 21:48:00

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie