Gorycz zgorzkniałych

Łzą słoną puchnie
Między rzęsami
Błyszczy iskierką
Nadziei z pogrzebu

Ruchem ospałym
Światu się przyglądając
Marzy o locie
W dół

„Jak minie słodycz
Pękniętych ust
Zamkniętych dla innych
Na zawsze”

„Jak chwilą wydechu
Nagrzeje Swój czas
Co ciepłem dla innych
Mógł być”

„Jak bijąc o pierś
Zuchwale pomyśli
Że dla innych
Serce przebudzi”

Tak beznadzieją poczęta
Kropelka
Płacze odważnie
O Swoich snach

Jeszcze matkę przeklęła
I Zrywem nagłym
Tuląc marzenia
Spłynęła

Porwana siłą
Gorzkiego przeznaczenia

. . . . . . .Kap!

autor

Gajbrasz

Napisany: 2007-05-06 Dodano: 2007-05-07 01:05:39

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie