gościnnie na dożynkach

w locie pochwycę nić srebrnego lata
utrwalę barwy z widokiem na role
i zapach łętów w warkocze powplatam
boso na ściernisku z tobą poswawolę

smutno pożegnam żniwiarzy, co z pola
ostatnie snopki do stodoły zwożą
zatrzymam w myśli, jeśli pamięć zdoła
tych, co w trudzie sieją, zbierają i orzą

pod dachem nieba dziękczynne błaganie
za chleb, co z ziemi zrodziłeś sowicie
przyszłe losy w twe ręce składam panie
wraz z rolnika plonem powierzam swe życie

autor

Bella Jagódka

Napisany: 2006-09-11 Dodano: 2006-09-11 06:53:51

Ten wiersz przeczytano 1010 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie