Gottesberg, rok 1914...

Gottesberg to przedwojenna nazwa mojej rodzinnej miejscowości. W 1945 roku przemianowana na Bożą Górę, a od 1973 roku można ją znaleźć na mapie jako Boguszów-Gorce. Ten wiersz dedykuje wszystkim jego mieszkańcom - tym z którymi żyję teraz i tym którzy już odeszli...

Pokryty kurzem, pożółkły pamięci ślad
Zapomnieni ludzie
Dawno miniony świat

Czarno-biała fotografia a na niej,
W koronkowej, długiej sukni Dama
Z gustowną parasolką w ręce

A przy niej wytwornie ubrany Pan
W szykownie skrojony frak
Z laseczką o srebrnej, ozdobnej rękojeści

On pochyla się i coś do niej szepce
Oboje zaś razem jak żywcem wyjęci
Ze znanej Prusa powieści

I pewnie tak jak nie raz my
Trzymali się za ręce
Kochali się, wierzyli w sny
W których będą żyli wiecznie

Lecz gdyby nie to stare zdjęcie
Ten zakurzony kufer i strych -
To czy dla mnie nie było by tak
Jakby nigdy nie było tu ich ?

I wszyscy tak pogaśniemy Jak liche jakieś płomienie Jeszcze jaśniejemy Lecz odejdziemy... ...w zapomnienie

autor

taki_1

Napisany: 2007-02-15 Dodano: 2007-02-15 08:43:38

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie