Grób

nr. 12 na liscie celów zyciowych: opublikowac wiersz. Dedykacja dla spelniajacych marzenia :)

Pod ciemnym gruzem wieczny sen schowany
Niedogonione marzenia w kwiatach przekwitają
I blady uśmiech jak skarb zakopany
Którego tęsknoty żadne serca nie znają.

Chłodny wiatr się burzy, odczytuje wyroki
Miota wszystkie liście przed spisanymi datami
Stary, zgarbiony stróż, od studni liczy kroki
Pochyla się z nadzieją nad zapomnianymi grobami

Zachód odbija się w spękanym marmurze
Głuche wołanie słychać w szarym lesie
Ciężar łez uwięziony w ponurej chmurze
Ostanie minuty dnia wraz ze zmierzchem niesie

Przechyla się świeczka w zniczu zdobionym
Topi się wosk, jak otwarta rana
Wygłodzony pies z pyskiem w wieniec wsadzonym
Milczącym wzrokiem żegna swego pana

autor

Fanii

Napisany: 2007-07-15 Dodano: 2007-09-08 21:00:46

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie