Grudzień nad morzem
grudzień od rana białym puchem
po poszarzałej ziemi sypie
na plaży w śniegu ślady mewy
zefir cichutko fale kołysze
piasek utracił swój złoty kolor
wydmy kurują się po sztormie
nad wszystkim w dali klif góruje
majestatycznie i dostojnie
a morze wielkie jak ocean
zmarszczyło czoło zadumane
gdzie żagle jachty gwar i ludzie
przygody legendą owiane
ja otulona ciepłym szalem
kieruję kroki w stronę wschodu
błysnęło słońce tysiącem lśnień
za nowy dzień dziękuję Bogu
autor
karmarg
Dodano: 2017-12-08 08:29:07
Ten wiersz przeczytano 1389 razy
Oddanych głosów: 67
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Jak Ty potrafisz słowami przekazać klimat...pięknie to
robisz...pozdrawiam ciepło
Piękny, bardzo piękny wiersz. Wyrazy uznania.
Pozdrawiam. Miłego, radosnego dnia ;)))
bardzo optymistycznie
Pięknie!!!
Miłego dnia Marianko.
Pozdrawiam serdecznie!
Dziękuję!
Ty chyba dla mnie piszesz takie piękne wiersze o
Wolinie. Wiedząc ze jestem w tej wyspie zakochany.
Wielki + i Miłego dnia Marianno.
Jak zawsze pięknie malujesz słowem
Bardzo mi się podoba ten obraz Chwilami napawa lękiem
Pozdrawiam serdecznie Marianno
Pięknie, końcówka wzruszająca ... :)
Nad morzem chyba zimniej niż u mnie.
Z ogromną przyjemnością!
:)
Pozdrawiam serdecznie!