Grzech pierworodny i grzech...

"U skrzyżowania dróg, gdzie armaty stuleci i krzyż, a na nim Bóg..." K.K.Baczyński

Krzyże ogromne, Głów, rąk miliony
i trawa czerwona od bólu krwistego,
na koniach cztery wieże krzyczące
" Nie wierzę w grzechów odpuszczenie....."
A My pośrodku koła, w ogniu nienawiści
płaczemy tam, gdzie Bóg się śmieje........
błagamy o pomoc, czy zna ktoś jeszcze Tą wartość ?
Wartość, której nie dostaniemy.

Pierwsze miecze ścinają Nam nogi
Nim dojdzie do głowy
strach zakryje serce
a drogi staną się krwią, jak woda co stała się winem,
na koniec jeszcze Wiatr rozdmucha
pogruchotane kości...

I tak giną ludzie, jeden po drugim,
wszystko co mieli, zostało Im odebrane
Jeden z Nich szukał broni, chcąc odejść z honorem
lecz spust był nieczynny, dziś w jego palcach
więc zginął upokorzony grzechami Boga...

Historia okrąg więc zatoczyła
dzień ostateczny jest tylko kopią
poprzednich pokoleń, dla ówczesnego
Lecz Ci co odeszli, nigdy Go już nie ujrzą
Mgła zasłania oczy na ziemii
To jak Ją dostrzec z iluzyjnego Nieba ?

I gdy otchłań ogarnie, miejsce co pięknym być miało
gdzie Borowski, Baczyński, Czechowicz
ginęli szukając, upadłe wartości
Nię będzie świata, lecz nicość
Pomimo iż zmieni się tylko nazwa.....

Świat jest nicością, świat nie daje wiary
dlatego tak łatwo wątpić
w niebieskie przestworza ideału
przeźroczyście czyste miłosierdzie
i księgę z prawdami najczystszymi.....

Jeżeli jednak mylę się Boże
za grzech powyższy Przepraszam.....

Jeżeli jednak mylę się Boże
a człowiek od Ciebie wolę własną posiadł
Jeżeli dając Mu Ją Boże nie widziałeś przyszłośći
a zmienić tego nie możesz
to wątpie tylko w trzy słowa
"Wszechmogący", "Wszechwiedzący"
i w najważniejsze "Człowiek"

autor

Melancholik

Dodano: 2005-10-11 22:51:00

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie