Historia Ulicznika

Zainspirowany książką Chucka Palahniuka pt. "Opętani"

Idziesz jedną z tych ulic, wielkiego miasta,
napotyka cię skrzyżowanie, czerwone światła,
godziny szczytu.
Dookoła ludzie, dla ciebie bezimienni bez twarzy,
czujesz dym papierosa, którego męczy po sam filtr jogger*.

Słyszysz sygnał dla niepełnosprawnych,
który ma mieć rozpiętość co najmniej 35 dB,
jest to dźwięk domowego wiatraka.

Samochody wciąż jeżdżą.

Obok stoi menel, śmierdzi jeszcze wczorajszą wódą,
nie zastanawiasz się, czy był biznesmenem i zbankrutował,
czy stracił pracę jak traci je tysiące ludzi rocznie.
Firmy widząc brak przychodów z jakiejś centrali, fili
po prostu je zamykają nie patrząc ile ma pracowników.
Może sam przez nałóg zaprzepaścił swoje życie,
dla ciebie to problem, bo czujesz smród, odsuwasz się.

Pik, pik, pik, czekasz dalej.

Stajesz obok faceta, walizka, garnitur,
Jaeger-LeCoultre* na jego ręku za 300 baniek,
ale może to jeden z tych zboczeńców,
którego kręci pissing* i sadomasochizm,
którego boi się żona i dzieci, ale zarabia
i to się liczy.
Może jeździ co miesiąc na konferencje,
zaliczając w tym samym motelu,
tą samą prostytutkę co zwykle,
daje się poniżać, bić,
wiązać i jeszcze za to płaci.

W sumie, to może normalny facet,
w idealnej rodzince, wiecie,
dom, drzewo, żona i syn.

Dalej czerwone, czekasz.

Czujesz tanie perfumy, krztusisz się,
staje obok ciebie młoda panienka,
mini, dekolt, obcasy.
To przez filmy pornograficzne,
taki wygląd jest dla ciebie seksowny,
czując brak szacunku i tak,
byś ją zerżnął za koszem na śmieci.

W głowie widzisz scenę, ze swojego ulubionego porno
z tobą i z nią w roli głównej, cała fabuła,
grasz sąsiada, ogrodnika, masażystę, nie ważne,
bo i tak koniec jest ten sam.

A może to porządna dziewczyna,
która właśnie idzie na uczelnię,
a ten wygląd, to jedyna rzecz dzięki której,
może czuć się dowartościowana,
bo właśnie takie suczki lubią jej koledzy.

Czerwone... samochody stają.

Menel, zboczeniec i prostytutka obok siebie,
to jedyny moment kiedy są na tym samym stanowisku,
zmierzają w tą samą stronę.
Pół minuty, żeby dla każdego wymyślić historię życia,
pół minuty, żeby stworzyć postacie, których zapewne,
nigdy już nie ujrzysz, zapomnisz ich twarze,
mózg musi resetować informację zbędne,
jutro wymyślisz następną historię,
Starszego pana, który mógłby być twoim dziadkiem,
a tak naprawdę to obrzydliwy pedofil,
który co noc, ogląda zdjęcia małych chłopców,
tego znowu zapomnisz, wymyślisz następnego.

Zielone, teraz częstotliwość sygnału,
to 6 sygnałów na sekundę, co daję moc 6Hz.

Twoich bohaterów już nie ma.

Dziękuję za wenę po roku odstawienia pióra.

autor

Czarny

Napisany: 2011-11-26 Dodano: 2011-11-26 01:46:07

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie