Hołd dla Mavericka
Dla... ehm, Mavericka. No i - C. Pod pewnymi względami są nawet podobni.
Wbrew temu, co wojna niesie
matka chroni swoje dziecię;
wbrew wszystkiemu, co ponure
barwią się szeregi szarobure.
Wbrew wiatrowi i wbrew słońcu
spotykamy się na końcu.
A wbrew temu, co przeklęte
końce włosów są nietknięte.
Wbrew książętom w blasku chwały
każdy bywa doskonały.
Wbrew aliansom z chwackim Bogiem
ona j e s t moim nałogiem.
Wbrew głośności, hałasowi
wciąż jesteśmy kolorowi.
Wbrew wszystkim szkolnym agendom
wiem, że wiedza jest potęgą.
autor
Mary Rose Hamilton.
Dodano: 2009-07-19 19:59:46
Ten wiersz przeczytano 608 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
No i trudno z Tobą się nie zgodzić, ale mi trudno
dogodzić; jeśli w treści wszystko cacy, to w rymach
troszkę się partaczy,
bowiem ponure/szarobure, słońcu/końcu,
nietknięte/przeklęte, Bogiem/nałogiem itd to nie
najpiękniejsze
rymy, a autorkę stać na dobre, nick o tym świadczy.
Pozdrawiam.