Hołd Pamięci O Was

Wiersz ten poświęcam pamięci moim siedemnastu kolegą którzy przez czyjąś nieodpowiedzialną decyzję zginęli w tragicznych okolicznościach .Tylko ja jeden ,nie wiedzieć czemu ? ani po co ? przeżyłem to piekło .

Oto cała prawda ,o lekkomyślności .
O ludzkiej głupocie ,braku odpowiedzialności .
O tym co ktoś zrobił jakby dla komedii .
A doprowadził tym do ludzkiej tragedii .

Wielki płomień bucha paląc ludzkie ciała .
Ból nie do zniesienia ,nikt tu nic nie zdziała .
Kto ci człowieku pozwoli wysyłać ludzi w szranki ?
Przecież oni mieli ,matki ,żony, kochanki .

Które teraz płaczą nad stalowymi trumnami .
Żal im serce targa za przyjaciółmi ,synami ,mężami .
Nic już nie pomoże ,czasu nie odwrócisz .
I rodzicom synów ,wcale im nie wrócisz .

Czemu tak się stało ? czy tak byś musiało ?
Czemu wraz z innymi mnie to nie spotkało ?
Pisząc ten wiersz wciąż się z myślą bije .
Dlaczego inni zginęli ? a ja nadal żyje .

autor

Andrzej

Napisany: 2006-06-28 Dodano: 2006-06-28 10:16:35

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie