HOSPICJUM

Hospicujm to okropne miejsce...tam gości śmierć... To ostatnie dni...

Dziś też tam pojadę...
choć to miejsce straszne i smutne.
Te malutkie dzieci dotknął tak los okrutnie...
Bo to miejsce to śmierci dom.
W ich młodziutkich oczkach zamiast łez widać zamarznięty szron...
Serduszka dzieci-na nich kurz.
I każde chce, by przytulić je już...
Dziś też leżą w małej sali...
Wszystkie oczy pełne strachu...
oni są za mali, by umierali...
By umarły i zakopali je w piachu...
Weszłam do tego cmentarzyska,
wzięłam na kolana małą dziewczynkę.
Z łysą głową...Trzymała w ręku lalkę-murzynkę.
Tak ciężko mi przychodzić tu...
Lecz wiem, że jutro będę znów.
Tylko nie ma już tej dziewczynki od rana...
co trzymałam ją wczoraj na kolanach...
Jej czas pobytu na ziemi minął.
Następnego dnia kolejny maluszek zginął.
I tak odchodzi każdy po kolei...
Już ogród się zieleni...
A ja coraz bledsza i smutniejsza...
może trochę za chuda, lecz spokojniejsza.
I nadal będę przychodzic by się śmierci nie bali...
Dopóki mój brat będzie na tej sali...

W hospicjum byłam kilka razy, za każdym razem jest ciężko i boli bardzo widok takich kruszynek... Nikomu nie życze podobnych doświadczeń...

autor

italia_

Napisany: 2005-02-19 Dodano: 2005-02-19 19:25:47

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie