...i zatracamy się w swoim...
,,...poprostu bądźmy ludźmi,bo tylko zwierzęta nie ranią bez potrzeby..."
...byly chwile smutku ,łez
rozczarowania,
dosyć mam juz tej tęskonoty,dosyć mam
czekania,
świata nie naprawisz,wiem to dobrze
teraz,
wszakże próbowałam naprawić go nieraz,
z uśmiechem do ludzi wychodziłam rano,
dopóki bicia mego serca podle nie
wstrzymano,
rozerwano przyjaźń,która w bagnie gnije,
a mówili ludzie że nic jej nie zabije,
czarna smoła wieku i zła nas omywa,
i po nagich ciałach ludzkości powoli
spływa,
choć w wielu nadzieja jeszcze skromnie
kwili,
ja straciłam nadzieję właśnie w owej
chwili...
...przestroga dla tych którzy nie rozumieją sensu życia ,nie żyjemy sami tu na tym świecie,więc starajmy się nie zatruwać życia innym...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.