Idziemy gry tej śladem

Trzeba zamienić się rolami,
To taka przecież piękna gra.
O której jak nie wiedzieć sami,
Marzymy śniąc , gdy grać się da.

Potem idziemy gry tej śladem,
Jej poddajemy swoje żądze.
Potem gonieni złym przykładem,
Tracimy własne też pieniądze.

Trzeba zamienić się duszami,
To tak przecież fajna gra.
O której jak nie wiedzieć sami,
Marzymy śniąc, gdy grać się da.

Potem idziemy gry tej śladem,
Jej oddajemy własne życie.
Sąd uniewinnia naszą zdradę,
Reszta rozkwita, jak to życie…

autor

Grand

Napisany: 2017-08-07 Dodano: 2017-08-08 07:57:18

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie