Idziemy, idziemy (schizofrenia...
Idziemy, idziemy.
Te radosne emocje przygody
smakują jak kubek gorącej czekolady.
Idziecie...
A moje emocje,
które są tam obok Ciebie
zaczynają
spadać...
W żadną otchłań.
W żadne piekło.
Spadają
prosto w gardło potwora schizofrenika.
NIE!
To moja schizofrenia,
on tylko mocno obejmuje moją duszę
i wsiąka w moje ciało.
autor
Cathreene
Dodano: 2007-09-16 12:55:32
Ten wiersz przeczytano 569 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Ciekawy wiersz,ciekawa forma .Nawet schizofrenia moze
byc ciekawa w Twoim wykonaniu.