Igraszki losu

Jak dzień wczoraj przeżyty
Ściele się gruzem wspomnień
Tak jutro nierzeczywiste
Nadzieją pali jak płomień
Dzień dzisiejszy obłokiem marzeń
Przesłania widmo tęsknoty
W sercu łza żalu ranę toczy
W oczach nadzieja płonie
Lecz nikt nie chce wiedzieć o tym
Choć słońce czasem zagląda w źrenice
Myśli me rozjaśniając
To los chce zabrać wszystko co może
W zamian już nic nie dając
Skąd więc wziąć siłę do walki
O miłość, o byt, o istnienie?
Jak znaleźć to źródło szczęścia
Co w końcu ugasi pragnienie?

autor

Santiago

Napisany: 2006-10-04 Dodano: 2006-10-01 16:13:45

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie