Ilość człowieka w człowieku
Skąpi słońcem blady świt
Budzi mnie powietrza zimny łyk
Biała mgła jak mleko
Topi mnie całego
Ten rozgardiasz moich myśli
Słodko gorzki życia smak
Barwy ciemne, szare, nudne
Mrużę oczy... wybuchł świat...
to nastrajające.
autor
Sir Peter Agis
Dodano: 2007-10-18 21:24:41
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
uchwyciłeś nastrój poniedziałkowego poranka, dokładnie
tak sie czuje!!swietny opis:) Jak dla mnie na 6 z +:)
wybuchł świat.
o, tak. zdecydowanie.