Indor i paw

Indor zachwycony swym dużym ogonem
Chadzał po podwórku w tę i tamtą stronę
Napuszony, dumny – wszak jedyny w stadzie
Od wieków przewodził domowej gromadzie
Do czasu, aż nabył pawia na jarmarku
Gospodarz, by zdobił podwórko folwarku
Indor w swojej dumie nie mógł zdzierżyć tego
Że w „ogoniej” klasie jest lepszy od niego
I wszczął gulgotaniem nad pawiem krytykę
Wykrzykując głośno przytyk za przytykiem
I do tego sroży swój ogon indyczy
By wskazać, na który ogon można liczyć
A paw wznosząc ogon - pyszałka odprawia
Nie pouczaj pawia jak się ogon stawia!

mały remake wiersza z 2008 r.

autor

Ar -Tur

Napisany: 2016-11-28 Dodano: 2016-11-28 18:49:56

Ten wiersz przeczytano 1142 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie