Inny

Z głuchym łoskotem opadłam na ziemię
metaliczny zapach uderzył w nozdrza
jak zraniony ślepiec... oparta o szybę
idę jak najdalej, choć nie wiem gdzie podążam..

Łzy obmywają wszleką radość z twarzy
spływając rysują na niej strach
panicznna myśl jest ze mną zawsze...
okrywa mnie nocą, gryzie w ciągu dnia..

Bezsilność powoli wiąże mi ręcę...
i z szyderczym uśmiechem szpcze do ucha
że już na zawszę pozostane samotna
bo miłość nigdy nikogo nie słucha...

Ty już nie patrzysz w moją stronę
jestem dla Ciebie rysą na szkle
drę ciszę na tysiące kawałków
nie... nie słyszysz mnie...

Podnoszę znowu obolałe serce
próbowało utopić się w kałuży łez..
a ja przy Tobie a jednak bez Ciebie
stoje uparcie, jak wierny pies...

Walcze, staram się zabić mój umysł
Jest silniejszy, sprytniejszy, mądrzejszy...
I zawsze powtarza, ze prawdziwa miłość jest wtedy
Gdy walczysz, choć wiesz, że nie zwyciężysz....

dla tego ktorego imienia nie chche pamiętać

autor

Angel-in-dark

Napisany: 2007-02-01 Dodano: 2007-02-01 21:53:10

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie