INTERPUNKCJO TY MOJA ZMORO...

Poświatowską czytałam jej poezję umiłowałam
A szczególnie „JULIĄ JESTEM”

Ona tak pięknie wiersze pisała
I wcale interpunkcji nie przestrzegała

Mimo tego swoje wiersze w świat wydawała
I na piedestale w świecie stała
I wcale za to nie była łajana

Na Poświatowskiej się wzorowałam
I też tak wiersze pisać chciałam
I od cenzora po łapkach dostałam

Pytam się dlaczego ?
Bo chcę być inna...taka dziwna
Trochę zbuntowana ?!

Widocznie tak czuje wiersze swoje
I wcale przecinka i kropki się nie boje!
I ICH NIE POTRZEBUJĘ!!!

Boże Moje wiersze pójdą precz!!!
Bo nie ma tego co KTOŚ w nich widzieć chce?
Lecz Ja tego w swoich wierszach nie chcę mieć

Ja też mogę pisać tak jak chcę
I woli swojej proszę nie narzucać Mi
To Mnie zabija i tracę sens pisania wierszy mych

DROGI CENZORZE POMYŚL
ZANIM COŚ JESZCZE WYRZUCISZ...
CZY MOŻESZ ???
JA MYŚLĘ ŻE NIE !!!

Sporo Mich wierszy będzie usuniętych...za interpunkcje...

autor

(OLA)

Napisany: 2005-01-28 Dodano: 2005-01-28 00:05:59

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie