i...proszę nie mów nic...
wiem, że robi się ciemno,
ja pukam do twoich drzwi.
chodź na spacer ze mną
i...proszę, nie mów nic...
pokażę ci milion gwiazd.
będziemy razem śnić.
z nami księżyca blask
i...proszę nie mów nic...
weź ze sobą gitarę,
zatańczę dla ciebie i
melodii zanucę parę
i...proszę nie mów nic...
przytuleni w zbożu,
wspomnimy dawne dni.
szukając Wielkiego Wozu
i...proszę nie mów nic...
a kiedy już przyjdzie świt,
będziemy razem żyć.
będziesz mnie kochał jak nikt,
więc...proszę nie mów nic...
Komentarze (2)
wzruszająca prośba do ukochanego, jakbyś się bała że
rozwieje Twoje szczęście. Piękne rymy, wiersz sam sie
śpiewa, a ja takie własnie lubię!
Ładnie pomyślane. Ten refren dodaje uroku i stwarza
ciepły , taki szeptany klimacik. Pięknie napisane!