Iskry zegarów

Patrycji - mej najwspanialszej z iskier

Czasami lęk dotyka mnie
Przed kolejnym dniem
Każdy zakręt cierpieniem może być
I duszy
I ciała blizny pamiętają
Wydarzenia te
Co okryte czernią są
A teraz patrze w niebo wielkie
I na gwiazdy spadające z niego
Bo jedna po drugiej gasną
Jak ludzie na ziemi

Spojrzeliście na mnie tylko raz
I już znienawidziliście
Wasze marne słowa duszą mnie
A dusze niszczą
A nade mną iskry złowiesczych wspomnień błyszczą
Zegarów wstecz chodzących
Śmierci czas liczących

autor

utiopia

Dodano: 2007-01-14 01:15:35

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie