Nóż

ten wiersz dedykuję tym wszystki, którzy o mnie pamiętają

Wrzask cierpienia
i mój ból.
Krzyk rozpaczy
ludzi u mych stóp.
Nikt nie wiedział,
po co mi nóż.
Wziąlem go.
Wepchnąłem w brzuch.
Cierpienia juz nie czuję.
Tylko wzrok pozostał mi.
Serce juz nie wytrzymuje.
Wszędzie pełno krwi.
Ludzie płaczą,
bo bliski im byłem.
Jednak istnieć będę,
dopóki w pamięci pozostanę ich.

autor

utiopia

Dodano: 2006-12-31 00:40:16

Ten wiersz przeczytano 802 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie