Istota Miłości?

Istniała Istota o tak wielkiej miłości.., że wszyscy bogowie w akcie swej zazdrości..
strącili ją w otchłań.. wrogiej samotności.
Lecz miłość ta tak wielką w tej Istocie była, że nawet moc bogów jej nie poskromiła..
i zamiast ja zniszczyć.. tylko powieliła.
Krążą więc dusze od czasów stworzenia.. szukając wciąż siebie.. dążąc do złączenia.

Bogowie nie potrafiąc kochać tak prawdziwie.. bawili się ich kosztem traktując pogardliwie..
Łudząc się że kiedyś.. to co dusze łączy.. przeminie i zniknie by w końcu ich rozłączyć.
Gdy jednak ich miłość z każdej próby cało.. wychodziła naprzeciw.. wciąż było bogom mało.
Na coraz trudniejsze wystawiali ich próby.. co miało kochanków doprowadzić do zguby.
Lecz im więcej cierpienia miłość ich doznała.. tym coraz silniejszą postać przybierała.

Szukali więc siebie.. we wszystkim i w cierpieniu.. w każdej życia chwili w każdym swym westchnieniu.
I odnalazł Bastian po wiekach marzenia to co kiedyś stracił w karze podzielenia.
I znalazła Ania to co utraciła.. bo miłość i wiara w końcu zwyciężyła.

I tak po trudnych próbach… ilości nieskończonej to co podzielone zostało znów złączone.
Bogowie więc po dziś dzień w akcie bezsilności zaczęli sami od nich uczyć się miłości.

A jaki jest morał? To dwa cudne słowa.. Ania i Sebastian w swym sercu je chowa..

Ty pewnie zapytasz a jakie to słowa?
Proszę nie zaczynaj historii od nowa…

A Kim są bogowie? Oto jest pytanie. Niech to tajemnicą moją pozostanie.

Dla mojej kochanej Ani Sebastian

autor

Sebastian - FALLgEN

Dodano: 2005-12-24 21:14:20

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie