ja Czas
Jestem czas jesienny,
mgławy, wielozłoty,
z brzozą w lampach oczu,
ledwoń, wąż i motyl.
Jam pełen zapałów
iskier z wnętrza słowa,
modlitw niepojętych
szeptanych od nowa.
Płyną w moich żyłach
biedronki i trzmiele.
Plączę słońcu palce.
Trawom wiję zieleń.
Tuż za rogiem duszy
cały świat mi śpiewa.
Nowe jest mi starym,
stare wciąż dojrzewa.
autor
Mirosław Madyś
Dodano: 2019-01-07 20:32:24
Ten wiersz przeczytano 889 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Zmysłowo ujęte pojęcie czasu.
Rozbudzam wyobraźnię i widzę owy umykający czas Twoją
wyobraźnią.
Pozdrawiam.
Marek
bardzo ładny z nutką refleksji
podoba mi się "Nowe jest mi starym, stare wciąż
dojrzewa"
miłego dnia :)
Tessa50 -Dobrze, że mnie odwiedziłaś:)Dziękuję za
ciepły
komentarz:) Pozdrawiam :)
Dobrze, że mnie odwiedziłaś:)Dziękuję za ciepły
komentarz:) Pozdrawiam :)
Zajrzałam do Ciebie i się uśmiechnęłam,piękny i wart
przeczytania wiersz,proszę o jeszcze,cieplutko
pozdrawiam :)
Dziękuję za ciepły komentarz. Pozdrawiam życząc
Dobrego Nowego Roku :)
Ten jesienny też jest uroczy, tak jak twój wiersz, :)
Pozdrawiam i życzę Szczęśliwego Nowego Roku :*)
☀
jesionka - dziękuję i pozdrawiam :)
...stare wciąż dojrzewa... :) Piękne .
Pozdrawiam serdecznie .
AMOR1988 - dziękuję za ciepły komentarz:) Pozdrawiam
:)
DoroteK - Dziękuję i pozdrawiam :)
wiki20 - dziękuję za komentarz:) Pozdrawiam :)
Interesujący tytuł o można filozofować i faktycznie
stwierdzić że każdy z nas to czas czas który przemija
ale gdyż który jest wieczny.
ooo... jaki piękny wiersz i zaskakująco świeży :-)
,czas w barwach pór roku upływa ,,pozdrawiam:)