Ja sam
To, że skrobię ten wiersz...
To, że staram się, pokazać duszy głąb...
Zbudować filar, mieć swój własny sens.
Myśląc, pamiętam ten dzień...
Dzień sprzed paru lat,
Coś rzuciło mi los, bym mógł bym znalazł
wewnętrzny glos, który
poprowadzi mnie do wielkich spraw, ku
lepszej drodze.
Dostrzegam ludzi,
Widzę co czynią, czuje ich myśl
dlatego też nie brnę ich waśnią...
Gdy widzę oczyma duszy, minione dni
Staram się uśmiechnąć, gdyż dopełniłem mój
los...
Nie stałem z boku, lecz snułem mą wizję,
jednak musze się strzec, gdyż dalej mogę z
kursu zejść...
Tak, są niezliczone drogi i przeszkody tuż
przede mną, lecz wierzę, że uda się.
Staraj się dostrzec w sobie ten cudny dar,
który każdy z nas ma, nie tylko mi ale Wam
też... uda się... wierzę w Was.
avigard
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.