A ja sie wciaz smieje...

Jestem niepoprawna optymistka...

Chociaz zycie nie glaskalo
I za darmo nic nie dalo,
Ja sie wciaz do niego smieje
I na lepsze mam nadzieje.

Chociaz wiatr me wlosy targal,
I byl ten, co milosc szargal,
Wszak zapomniec bylam rada,
Choc me serce kula szpada.

Chociaz nikt mnie nie rozumial
I pokochac tez nie umial,
Wytlumaczyc chcialam sobie
Bedzie lepiej w innej dobie.

I wciaz wierze w te odnowe,
W piekne z basni zycie nowe,
Te po trosze juz kosztuje,
Wizje nieba wciaz maluje.

Ono przyjdzie do mnie z czasem,
Z cudownym serca atlasem,
Ktore do snu mnie utuli,
Pieknymi slowy rozczuli...

...ale to pomaga mi przezyc moje zycie z usmiechem...

autor

australijka

Napisany: 2008-01-31 Dodano: 2008-01-31 04:48:14

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie