O Ja i Wy

Życie jest sztuką oceny
Bo stworzyć nic z siebie nie możemy
A prawdziwa będzie rzecz, której wartość czytana
Pochodzi z nadania

Czym jestem ja?
Tym co określa jak byty zastane
Są odczuwane
Nie nazywane

Jeśli coś jest – ja, nie świat
To jest emocja, jestestwa brat
Krótka przecie
Ale jej zniszczyć nie możecie
Bo słowo umrze, myśl się wypali, sztuka zawali, dłuto opadnie, płótno też zbladnie
I również prawda
Że wspomnienia zadra
Będzie jak popiół na mistrza skroni
Który daremne gorzkie łzy roni
Widząc tak silnie
Że one uczciwsze
Niż praca dłoni

Tylko cierpienie
Głodu łaknienie
Skamlenie bata
I gorzka nauka
Jest jak sztuka
Też jednak śmiechu wstrząśnienie
Radości drżenie
Ciepło na sercu
I ta największa
Rozkosz z wszystkich znanych
I zapomnianych
- Ulgi westchnie!
Bólu kojenie
Właśnie nie zyskiwanie
A oddawanie
Jak tchu w przestworza
Z pleców noża
Z ciała choroby
I z duszy grzechu
Najbardziej
Życia z piersi
miechu…

Czym jestem ja?
Tym co określa jak byty zastane
Są odczuwane
Nie nazywane

autor

Loukas

Napisany: 2006-11-07 Dodano: 2006-11-07 19:38:50

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie