Jablko Adama

Przykre jest jak to sie dzieje
jak strach sie z Nich smieje
jak Ich uczucia gdzies zginely
jak slady dziecka doszczetnie splonely
bo tylko dzieci uczucia szczere maja
tylko dzieci sie prawdy nie obawiaja
i tylko dziecko kocha,miluje
One niczym nie ryzykuje

Pozniej lata mijaja,uczucia sie skrywaja
gdzies daleko,gdzies gleboko
gdzies gdzie nie zajrzy zadne ludzkie oko
Sa ukryte w bezpiecznym miejscu
Zamkniete i klucz schowany
czekajacy na przyjscie tej wlasciwej damy
lecz czasami,z uplywajacymi latami
nie pamietamy gdzie owy klucz mamy

I tak sie juz dzieje
ze otworzyc sie juz nie potrafimy
za bardzo sie boimy
By ktos nie poczul w Nas litosci i uczucia
i wstrzyknol swego jadu zatrucia
Nie wysmial i nie ponizyl
Zeby za bardzo sie do Naszego skarbu nie zblizyl

I tak juz zyjemy,tak sie ukrywamy
juz naprawde nic szczerze do powiedzenia
nie mamy
marzenia nasze gdzies sie ulatniaja
pomalu w male mieszkanko sie zamienaja
w kobiete ktorej nie znamy
a o wielkiej milosci juz tylko w snach
Sobie przypominamy

I to wszystko z jednego powodu,
ze doroslismy,i oczy otworzylismy
Jak Adam jablko wsytdu i strachu zjedlismy
i wszystko co w Nas bylo najpiekniejsze
Wlasnie to ukrylismy

autor

rynek

Dodano: 2012-03-15 17:21:58

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie