Jabłoń
uderzył deszcz
w ukwieconą jabłoń
złowrogo
zagwizdał wiatr
poszarpał na strzępy
z białych kwiatów suknię
i zabrał
na skrzydłach żywiołu
już nie skrywała
brzemiennej nagości
spadła dziewictwa kurtyna
wieść niosąc po sadzie
wciąż szydził
i drwił z godności
konary w gniewie wyginał
nad ranem ucichł
w pokorze przed słońcem
a ona pięknieje
autor
kaczor 100
Dodano: 2018-08-11 17:02:56
Ten wiersz przeczytano 1518 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Piękny wiersz Kaczorku:)
Jabłoń jak kobieta potrafi się odrodzić i rozkwitnąć
jeszcze piękniej
Pozdrawiam serdecznie :)
Kaczorku cudny wiesz;)pozdrawiam cieplutko;)
Witaj,
dziękuję że mnie odwiedziłeś,
lecz biedy sobie narobiłeś
- krzemance się poskarżyłam...
Pozdrawiam
...niech pięknieć nie przestaje...
pozdrawiam niedzielnie :)
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
Jakem feministka - absolutnie nie wojująca - powiem:
pięknie! :-)
Serdecznie pozdrawiam :-)
Jabłoń w sukniach kobiecych jak godność i cnota, które
- poddane srogim próbom losu - pięknieją i owocują.
Piękna jest Twoja jabłoń Kaczorku, taka silna jak
kobieta, która stawiając czoła żywiołom, wciąż
zachwyca.
Duży plus dla Ciebie Autorze!
Pozdrawiam :)
Ależ atmosfera...tyle grozy i potulności, taka jabłoń,
jak kobieta, swoją siłą pokonuje każdą wichurę...
Miłej niedzieli
Ładnie spersonifikowane żywioły i jabłoń, podoba się
pomysł i wykonanie kaczorku.
Pozdrawiam serdecznie Grzesiu,
chyba mogę tak się do Ciebie zwracać?...
Czyli deszczu i tlenu na przemian trzeba każdej ja
błonce. Wiatr wie co robi.
Czyli deszczu i tlenu na przemian trzeba każdej ja
błonce. Wiatr wie co robi.
zaskoczyła atmosfera wiosenna, burza u nas właśnie
"przeszła" i skupiłam się na niej, a tu... wiosennie
pozdrawiam
A ona pięknieje - zakończenie fantastyczne. To
strasznie brutalny wiersz, z dużym podobaniem :)
Jak zawsze zachwyca Kaczorku, pozdrawiam :*)
☀