Jak jest
Nie ma żadnej Pani z kosą.
Anioły nie niosą na skrzydłach.
Nie ma czarnego jak smoła piekła.
Nie ma…
Jest pustka, a na jej szczycie
życie
kolejne,
ciemne
od zła,
jasne od miłości
albo inne zwyczajnie.
Bieleją kości,
banalnie
rozsypują się w proch, znikają.
Wszyscy umierają.
Kogo bardziej żal?
Konia? Człowieka? Psa?
Stuletniego drzewa?
Ptaka co w jego koronie śpiewał?
Motyla, który nie dożył nocy?
Gdy człowiek się kończy
a zaczyna bestia,
truchleję z przerażenia.
Dla takich nadziei nie ma.
Komentarze (81)
Dla takich nadziei ani współczucia nie ma...
Serdeczności 'D
Świetne są Twoje wiersze, głębokie, refleksyjne,
piękne. Pozdrawiam serdecznie:-)
to prawda, tak właśnie jest:):)
Refleksja za refleksją,ale ładnie i jakby
dramatycznie.Pozdrawiam serdecznie.
smutek ...jak w zyciu bywa,raz wesolo,raz
smutno..pozdrawiam
Smutno! Dorotko! Pozdrawiam serdecznie:)
Wszystkich jest żal ,pozdrawiam
straszne te Twoje przemyślenia...
O jej. Aż poczułam dreszcz. Mocny wiersz. Pozdrawiam
serdecznie
Zadałaś mocny temat do refleksji od pierwzego słowa.
Pozdrawiam :)
Zastanawiam się razem z Tobą Dorotuś. Kogo bardziej
żal? Nie wiem, ale wiem - póki żyjemy...Cudowny, pełen
refleksji wiersz sprawił, że sobie dumam przy kawce.
Pozdrawiam i życzę miłego dnia-:)
Dobry wiersz.
Miłego dnia, DoroteK :)
'Gdy człowiek się kończy a zaczyna bestia'
nic gorszego zdarzyć się nie może, tam najprawdziwsze
zło, zobaczyć można.
Pozdrawiam serdecznie:)
O jednego stajennego za dużo. Marsz do domu kolego.
Nie znoszę ...konkurencji....
bardzo dobry, refleksyjny wiersz,
mroczny bo o ciemnej stronie życia i śmierci, która
dotyczy każdego
piękne, poetyckie metafory:)))