Jak nie zawsze

Przed wigilią świątecznie, z kolędą, wesoło,

Zamówienia na wszystkie prezenty złożone,

Zapachy postnych potraw rozchodzą się wkoło,

I bombki na choince wszystkie rozwieszone.



Obrus biały na stole równo rozłożony,

Sianko się poplątało i pachnie jesiennie,

Opłatek na tą chwilę właśnie położony,

Od bieli swej niewinnie coraz bardziej blednie.



I już święta, prezenty, uśmiechy, spojrzenia,

Kręgi ludzi przy stołach wkoło zgromadzone,

Między nimi się snują świąteczne życzenia,

A każde czeka chwili, że będzie spełnione.



Magicznie i gorąco kipi wprost iskrami,

W gwiazdy wszechświat ubiera swoje czarne smutki.

Narodzone dziś Słowo zostanie już z nami:

Po wieczność nieśmiertelni – Zmartwychwstania skutkiem.



Po świętach przyjdzie cisza, zwykłe bytowanie,

Życie sobie przypomni, jakie wcześniej było.

Lecz ta noc niezwykłości ciągle pozostanie,

by co roku powtarzać, że To się zdarzyło.

autor

annapelka1

Napisany: 2013-12-27 Dodano: 2013-12-27 22:16:19

Ten wiersz przeczytano 1527 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie