Jak ona
Wplata się, wplata, jak czarna kotka
w owocny łopian.
Drży na zazdrostkach. Rozpala niebo.
Już płonie. Popatrz.
Świetli się, świetli,
a tajemnice w ciemności błądzą.
Trzymaj mnie mocno, nawet porankiem
będę ci nocą.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2015-07-14 10:39:56
Ten wiersz przeczytano 6595 razy
Oddanych głosów: 102
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (160)
Pięknie, zmysłowo, miodzio:)
:) Dziękuję, mixi
I ja się zaplątałam...... tak mocno, że
powzdychałam))))))) Oj Zosiaczku, potrafisz wciągnąć w
gąszcz słów i to wyjątkowo:)))))))
Ech, Eleno... :)) Dziękuję :)
a gdzie szukać tego trzymającego mocno...? Ładne te
Twoje strofy :)
Zmysłowo i refleksyjnie
Serdeczności Zosiak
Milutko, Baba Jaga :))
Przepiękny magiczny wiersz.Podziwiam i pozdrawiam
serdecznie:)
Och, dziękuję Antosiaczku :)
Cudny!
W małym tak wiele ...
Miło przeczytać ... :)
+ Pozdrawiam (:-)}
Bożenko, przytul? Hmmm...
trzymaj :)
andrew, Ewo, marcepani, chacharku,
Nel-ko, Iwonko - dziękuję Wam :)
bo-mini, ech, chyba mnie znasz... a miał być taki
tajemniczy ;)))
Dziękuję Ci :)
krzemanko, ładnie Ci się kojarzy :)
tańcząca Grażynko... raczej, porankiem będzie nocą ;)
Dziękuję Wam za poczytanie i komentarze :)
Cudny,bajkowy wiersz,
no i to oddanie peelki,
która nawet nocą będzie porankiem,wielka jest moc
miłości.
Z wielką przyjemnością Zosiu przeczytałam:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Jak zawsze magicznie. Przy czytaniu przychodzi mi na
myśl "Czuła jest noc" Fitzgeralda.