Jak płatek śniegu

Tak sobie siedzę i myślę
W którym na życie odnajdę się pomyśle
Czy wybrana przeze mnie droga
Nie okaże się obca i wroga
Który przyjaciel jest przyjacielem
A która miłość prawdziwym spełnieniem
(a może tylko spełnienia złudzeniem)
Czy na rozstaju dróg w lewo skręcić
I w niewiadomą za ślepym losem pędzić
Czy może lepiej w prawo
W nieznaną przyszłość wkroczyć żwawo
A gdyby tak nie ruszyć się wcale
I na znak z niebios czekać wieki całe
Nie dbać o jutro i robić swoje
Czekając jakie w udziale przypadną nam role
...
za oknem sypie a ja sie zastanawiam
który płatek śniegu
zatrzyma mnie w tym nieprzerwanym biegu
a jeśli jutro wszystko stopnieje
a z tym wszystkim moje wirujące jak płatki nadzieje ?

autor

HazelEye

Napisany: 2006-12-28 Dodano: 2006-12-28 21:07:11

Ten wiersz przeczytano 683 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie