Jak ptak
Czasem trzeba oderwać się od ziemi:)
unoszę się
w przestworzach
lekkością myśli
płynę
w błękitach
z odchyloną głową
kołuję
z rozpostartymi skrzydłami
tańczę w chmurach
ponad ziemią
ponad problemami
autor
lucuś50+
Dodano: 2013-04-19 09:17:34
Ten wiersz przeczytano 1984 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Ostrożnie bo gdy głowa w chmurach sobie lata, to
rzeczywistość figle lubi płatać! Pozdrawiam!
Dziękuję, że mnie odwiedziłaś. Lucuś - wiesz co mam na
myśli, życzę odwagi, krzyk rozpaczy pomaga przetrwać.
Serdecznie pozdrawiam
Zakochani tak już mają :):):)
Każdy tak marzy..
Pofrunąć "ponad problemami" - byłoby miło:)))
Pozdrawiam
Droga Madison! Dziękuję za przemiłe towarzystwo:)
Tobie też: oderwania od codzienności:)))
Ech choć raz ptakiem być, wznieść się ponad
codzienność... Zadumałam się czytając Twoją miniaturkę
:)
Płynę z Tobą, Lucuś, w tych chmurach. Ciało niech
nadal ślęczy nad papierzyskami:). Lekkiego dnia!
Takie przenośnie to już w utworach były setki razy.
Ogólnie zero poezji i wiersza w wierszu. Ogólnie banał
i tyle. Nie podoba mi się.