Jak słońce

Wstałam rano i zaświeciło mi słońce
powiedziało "dzień dobry"
uradowana odpowiedziałam mu i uśmiechnęłam się
wszystko było takie piękne
wszystko wydawało się takie proste
wszystko tak jasno świeciło- jak słońce
Przyszedł wieczór
nastała ciemność
nadzieje się pochowały za księżycem
usiadły na gwiazdach małe smutki
i spoglądały na mnie
uciekło słońce a ja zaczęłam się bać
... ale przecież mam galaktykę która również świeci
ona jest większa niż te smutki
więc wierzę że zaślepi je swoim blaskiem podarując mi radość
jak słońce...

autor

kociara

Dodano: 2007-06-07 14:15:43

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie