Jak słowik
jak samotny słowik jestem
który przestał śpiewać
bo moczy mu pióra słony deszcz_
znowu muszę czekać
Mojemu Mężowi za którym Bóg każe mi tęsknić...
autor
Helena
Dodano: 2007-09-22 18:48:16
Ten wiersz przeczytano 451 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
krótka forma, ogromna treść
rewelka
We wszystkim można dopatrzeć się czegoś dobrego -
choćby tego, że masz za kim tęsknić. A jak pięknie
będzie, gdy się znów spotkacie... :)
krótko a zarazem sensownie i wszystko zostało
powiedziane...
bliski mi utwór ,choc ja tęsknie za tym co już nie
wróci, co było...w niewielu słowach dużo smutku i
tęsknoty,wspaniale wyrażonej...
Tęsknota i łzy...kiedy one się kończą?...nasilają się
jesienią...może wiosna je oddali...nie jesteś
osamotniona w swoim bólu...pozdrawiam
Ładnie, poetycko o tęsknocie ( ja też tęsknię za swoim
mężem)
Kiedy zaswieci słonce.słowik znów bedzie spiewał dla
męża.