jak smakuje życie

lawiruję bezdechem
molekuły tknięte w ruch
próbują wydostać się
nad powierzchnię
przeźroczystych wyobrażeń

stukoczę
ubierając swą twarz
w klątwę
wiekuistego zapomnienia

zachodzę jak słońce
roztapiając się
na spokojnym morzu
ciepłym letnim wieczorem

we mgle widzę
przestrzeń kolorowych
motyli odzianych
w futra z jedwabiu
i ukłuta lazurowym
wspomnieniem
żyję na przekór

by być
by trwać
by istnieć
dziękuję za twą 'niedobroć'
bo wreszcie wiem
jak smakuje życie

autor

Jane Phone Cone

Napisany: 2015-07-18 Dodano: 2015-07-18 00:42:54

Ten wiersz przeczytano 695 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie